Godišnjica smrti Nadežde Petrović

Na današnji dan pre tačno 106 godina, 3. aprila 1915. u Prvoj rezervnoj bolnici, Kasarni 17 puka Drinske divizije na Jadru u Valjevu preminula je čuvena Nadežda Petrović. Požrtvovana heroina bila je i ostala jedna od najvećih slikarki, dobrovoljac, bolničar uglavnom na prvoj liniji fronta.

Prva rezervna valjevska bolnica je 3. aprila 1915. saopštila:

„S izrazima duboke i iskrene tuge objavljujemo da smo, pored tolikih žrtava koje su pale protiv epidemije, sinoć u osam časova prineli na oltar drage nam Otadžbine još jednu. Užasnoj bolesti podlegla je i Nadežda Petrović, akademski slikar, nastavnica Ženske gimnazije, dobrovoljna bolničarka. Umrla je neumorno radeći na negovanju i spasavanju hrabrih boraca još od početka rata.“

Rođena u Čačku 12. oktobra 1873. godine od oca Dimitrija – Mite Petrovića i majke Mileve rođene Zorić, sestričine Svetozara Miletića Porodica je imala 13 dece od kojih je 9 preživelo, njena mlađa sestra je Milica Mišković, a najmlađi brat je književnik Rastko Petrović.

Po oceni mnogih nesumnjivo je jedna od najznačajnijih žena srpske istorije i kulture. Stvarajući, bila je znatno ispred svog vremena, a svojim delima ostavila je neizbrisiv trag u srpskom slikarstvu XX veka.

Bila je osnivač i sekretar društva tj humanitarne organizacije Kolo srpskih sestara. Sa vojvodom Tankosićem osnovala Četnički pokret u Staroj Srbiji – Makedoniji gde je pomagala ugroženo stanovništvo. Svoje opasne putešestvije zapisala je u drami „Vojvoda Micko Porečanin“, gde je glavni lik četnički vojvoda Micko Krstić. Danas se vidi značaj i veličina Prve rezervne bolnice i Valjevske bolnice uopšte iz 1914/15 g.

Uprkos upozorenjima lekara i saznanju da je zaražena smrtonosnim pegavim tifusom koji je tada harao Srbijom, Nadežda Petrović je odbila da napusti ranjene i pegavim tifusom zaražene srpske ratnike i civile kojima je, kao dobrovoljna bolničarka, pružala neophodnu negu.